\zaświecićiły latarnie зажглись фонари
zaświeciły latarnie — зажгли́сь фонари́
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zaświecić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zaświecać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zaświecić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skierować na coś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaświecić — dk VIa, zaświecićcę, zaświecićcisz, zaświecićświeć, zaświecićcił, zaświecićcony rzad. zaświecać ndk I, zaświecićam, zaświecićasz, zaświecićają, zaświecićaj, zaświecićał, zaświecićany 1. «sprawić, żeby coś świeciło, paliło się, włączyć źródło… … Słownik języka polskiego
zaświecić się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co zaświecić II w zn. 2.: Zapałka zaświeciła się i zgasła. Zaświeciły się latarnie, neony na ulicach. Zaświeciły się okna w czyimś mieszkaniu.{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oczy świecą się [zaświeciły… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaświecić się — Oczy komuś się zaświeciły (do kogoś, do czegoś) zob. oko 37 … Słownik frazeologiczny
zabłysnąć — dk Va, zabłysnąćnę, zabłysnąćbłyśniesz, zabłysnąćbłyśnij, zabłysnąćnął, zabłysnąćnęła a. zabłysnąćsła, zabłysnąćnęli, zabłysnąćnąwszy 1. «wydać błysk, błyski, ukazać się jako błysk, zajaśnieć blaskiem» Słońce zabłysło zza chmur. Latarka zabłysła… … Słownik języka polskiego
zabłysnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa a. IVb, zabłysnąćnę, zabłysnąćbłyśnie, zabłysnąćbłyśnij, zabłysnąćnąłem || zabłysnąćsłem, zabłysnąćnął || zabłysnąćbłysł, zabłysnąćnęła || zabłysnąćsła, zabłysnąćnęli || zabłysnąćbłyśli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaświecać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaświecaćam, zaświecaća, zaświecaćają, zaświecaćany {{/stl 8}}– zaświecić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaświecaćcę, zaświecaćci, zaświecaćświeć, zaświecaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś świeci, pali… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pojaśnieć — dk III, pojaśniećeje, pojaśniećniał «stać się jaśniejszym, rozjaśnić się, zaświecić mocniej» Niebo pojaśniało na wschodzie. przen. Świat pojaśniał mu w oczach … Słownik języka polskiego
pozaświecać — dk I, pozaświecaćam, pozaświecaćasz, pozaświecaćają, pozaświecaćaj, pozaświecaćał, pozaświecaćany «zaświecić wiele świec, lamp itp.; pozapalać» Pozaświecać wszystkie lampy w pokoju. Pozaświecać świeczki na choince, w lichtarzach. pozaświecać się… … Słownik języka polskiego
zabłyszczeć — dk VIIb, zabłyszczećczę, zabłyszczećczysz, zabłyszczećbłyszcz, zabłyszczećczał, zabłyszczećczeli 1. «zajaśnieć blaskiem; zaświecić, zamigotać, zalśnić» Śnieg zabłyszczał w słońcu. Brylant zabłyszczał na palcu. Na dnie coś zabłyszczało. 2.… … Słownik języka polskiego
zajaśnieć — dk III, zajaśniećeje, zajaśniećniał książk. «wydać silny, jasny blask, światło, zaświecić mocno» Po deszczu zajaśniało znowu słońce. przen. Twarz zajaśniała radością … Słownik języka polskiego
